เริ่มต้นจากอนุบาลเลยก็แล้วกันนะ
>>> ตอนนั้นเท่าที่จำความได้ก็เป็นเด็กผู้หญิงอ่ะนะ ไปเรียนที่โรงเรียนวัดมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งย่านศูนย์การค้าชื่อดัง (คลองถม) ฮ่า ๆ ๆ นั่นก็คือ...แต่นเต๊น...โรงเรียน วัดชัยชนะสงคราม (คอนแวนต์)<<< ไม่มี พอโตขึ้นมาหน่อยก็มาเรียนชั้นประถมศึกษา
>>>ก็เรียนที่เดิมอีกนั่นแหล่ะนะ เรียนจนจบเลยอ่ะ ดีนะที่เค้าไม่ไล่ออกก่อนอ่ะ กร๊าก ๆ
ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น
>>> มีโอกาสได้เรียนโรงเรียนที่ผลิตคุณหญิงแห่งประเทศไทยเลยนะ >>> โรงเรียน เบญจมราชาลัยในพระบรมราชูปถัมภ์ (ชื่อมันจะยาวไปไหนเนี่ย ???) เรียนไปเรียนมาก็จบ ม.3 จนได้อ่ะ ตอนแรกว่าจะต่อ ม.4 สอบติดสาย ศิลป์-ภาษาจีนแล้วด้วยนะ แต่ว่าแม่หน่ะสิไม่ยอมให้เรียนอ่ะ แม่บอกว่าเรียนจบม.6 อ่ะนะหางานทำก็ยาก ไปเรียนสายอาชีพดีกว่า อืม...เอาหน่ายังไง ๆ เค้าก็ออกค่าเทอม ฮ่า ๆ ๆ เรียนก็เรียนวะ ที่ไหนก็ได้ พอแม่เอ่ยออกมาเท่านั้นอ่ะ "โรงเรียน ช่างฝีมือทหาร" เฮ้ย !!! นี่กูจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในโรงเรียนรึเปล่าวะเนี่ย ??? เชี๊ยะเอ๊ย !!! ซวยจริง ๆ เลยกูเนี่ย
ก้าวแรกของการมาเป็นนักเรียนช่างฝีมือทหารหญิง
>>> วันที่มาสมัครนะ ขอบอกว่า แม่งกูไม่เห็นตัวเมียเลยซักตัวอ่ะ โอ๊ย...ใจสั่น ทำไมคนที่เรียนที่นี่หน้ามันออกหื่น ๆ วะเนี่ย ??? หรือว่ากูคิดไปเองวะ ??? เพราะว่าตอนมัธยมก็เรียนหญิงล้วนมาอ่ะ
เค้าข่ายดัดสันดานเอ๊ยปรับปรุงพฤติกรรม 7 วันแหน่ะ
>>> เข้ามาวันแรกก็เจอเพื่อนตรึมอ่ะ ขนาดไม่รู้จักกันเลยนะ สร้างเสียงฮากันตรึมอ่ะ ฮ่า ๆ ๆ กูนะกู ตีซี้แม่งให้หมด มาเป็นเพื่อนกันให้หมด ก็จะเอาหัวเราะขากรรไกรค้างกันไปข้าง แม่งเอ๊ย !!! หัวเราะได้ไม่นานแม่งเอากูเครียดเลยอ่ะ ให้กูไปนั่งกลางแดดอ่ะ อยู่ดี ๆ ก็มีเพื่อนคนนึงร้องไห้จะกลับบ้านอ่ะ อะไรวะเนี่ย ??? แม่งโหดขนาดนี้เลยเหรอ ??? คิดไปคิดมากูลาออกดีเปล่าวะเนี่ย ??? ไม่เอาเว้ย เสียดายเงินตั้งเกือบสี่หมื่น เย็ดเป็ดเรียนก็เรียนวะ !!! 7 วันผ่านไปด้วยดี กูฮาอย่างเดียว
เปิดเทอมเป็นนักเรียนช่างฝีมือทหารชั่นปีที่ 1
>>> ใครแม่งเป็นคนออกกฎรุ่นพี่ถูกเสมอวะเนี่ย ??? กูอยากรู้จริง ๆ
แม่งพอพักกลางวันก็เรียกรวม ๆ ๆ แม่งเอ๊ย !!! ยังแดกไม่อิ่มเลย เรียกกูไปซ่อม
โดด่า โดนซ่อมกันไป 1 ปีเต็ม ๆ กูก็ฮามาตลอด
นักเรียนช่างฝีมือทหารหญิงปีที่ 2
>>> กูเป็นพี่แล้วแต่ก็ไม่ได้เป็นพี่ใหญ่สุดอ่ะนะ เอาหน่า...ยังไง ๆ ก็ได้สั่งอยู่ดีอ่ะนะ
เรียน ๆ เล่น ๆ เกรดออกมาเลวมาก
นักเรียนช่างฝีมือทหารหญิงปีที่ 3
>>> ปีนี้ได้เป็นพี่ใหญ่สุดแล้วอ่ะนะ ได้สั่งกันให้พรึบ เทอมนี้ต้องตั้งใจเรียนเว้ยเฮ้ย !!!
ไม่งั้นไม่มีที่ไหนเค้ารับชั้นเข้าเรียนแน่ ๆ เลย
กร๊าก ๆ
ก้าวแรกที่เข้ามาเป็นนิสิต นักศึกษา ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา (ลูกพระนาง)
>>> ตื่นเต้นที่สุดเลยอ่ะ ได้ใส่ชุดนี้แล้ว โอ๊ย...หุ่นกูเช้งกระเด๊ะเลยอ่ะ เพราะว่าผ่านการฝึกมาเป็นอย่างดี
เรียนไปเรียนมา ไหงกลายเป๋นโอ่งอย่างนี้วะเนี่ย ???
ต้องยกความอ้วนทั้งหมดให้กลับแม่ค้าหน้ามหาลัยแล้วอ่ะ เพราะว่าอร่อยเหลือเกิน
อิ อิ
เพื่อน ๆ แม่งก็เรียกกูว่า "อีตัวฮา" หว่ะ
กูก็งง ๆ มาถึงทุกวันนี้อ่ะนะ
ขนาดแฟนเพื่อนยังบอก
ดีเหมือนกัน ขวัญใจเด็ก PR ฮ่า ๆ
เพราะว่าใครมีงานอะไรก็มาให้กูช่วยหมด
กูก็ยินดีเสมอค่ะ
กร๊าก ๆ
>>> ตอนนั้นเท่าที่จำความได้ก็เป็นเด็กผู้หญิงอ่ะนะ ไปเรียนที่โรงเรียนวัดมีชื่อเสียงแห่งหนึ่งย่านศูนย์การค้าชื่อดัง (คลองถม) ฮ่า ๆ ๆ นั่นก็คือ...แต่นเต๊น...โรงเรียน วัดชัยชนะสงคราม (คอนแวนต์)<<< ไม่มี พอโตขึ้นมาหน่อยก็มาเรียนชั้นประถมศึกษา
>>>ก็เรียนที่เดิมอีกนั่นแหล่ะนะ เรียนจนจบเลยอ่ะ ดีนะที่เค้าไม่ไล่ออกก่อนอ่ะ กร๊าก ๆ
ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น
>>> มีโอกาสได้เรียนโรงเรียนที่ผลิตคุณหญิงแห่งประเทศไทยเลยนะ >>> โรงเรียน เบญจมราชาลัยในพระบรมราชูปถัมภ์ (ชื่อมันจะยาวไปไหนเนี่ย ???) เรียนไปเรียนมาก็จบ ม.3 จนได้อ่ะ ตอนแรกว่าจะต่อ ม.4 สอบติดสาย ศิลป์-ภาษาจีนแล้วด้วยนะ แต่ว่าแม่หน่ะสิไม่ยอมให้เรียนอ่ะ แม่บอกว่าเรียนจบม.6 อ่ะนะหางานทำก็ยาก ไปเรียนสายอาชีพดีกว่า อืม...เอาหน่ายังไง ๆ เค้าก็ออกค่าเทอม ฮ่า ๆ ๆ เรียนก็เรียนวะ ที่ไหนก็ได้ พอแม่เอ่ยออกมาเท่านั้นอ่ะ "โรงเรียน ช่างฝีมือทหาร" เฮ้ย !!! นี่กูจะเป็นผู้หญิงคนเดียวในโรงเรียนรึเปล่าวะเนี่ย ??? เชี๊ยะเอ๊ย !!! ซวยจริง ๆ เลยกูเนี่ย
ก้าวแรกของการมาเป็นนักเรียนช่างฝีมือทหารหญิง
>>> วันที่มาสมัครนะ ขอบอกว่า แม่งกูไม่เห็นตัวเมียเลยซักตัวอ่ะ โอ๊ย...ใจสั่น ทำไมคนที่เรียนที่นี่หน้ามันออกหื่น ๆ วะเนี่ย ??? หรือว่ากูคิดไปเองวะ ??? เพราะว่าตอนมัธยมก็เรียนหญิงล้วนมาอ่ะ
เค้าข่ายดัดสันดานเอ๊ยปรับปรุงพฤติกรรม 7 วันแหน่ะ
>>> เข้ามาวันแรกก็เจอเพื่อนตรึมอ่ะ ขนาดไม่รู้จักกันเลยนะ สร้างเสียงฮากันตรึมอ่ะ ฮ่า ๆ ๆ กูนะกู ตีซี้แม่งให้หมด มาเป็นเพื่อนกันให้หมด ก็จะเอาหัวเราะขากรรไกรค้างกันไปข้าง แม่งเอ๊ย !!! หัวเราะได้ไม่นานแม่งเอากูเครียดเลยอ่ะ ให้กูไปนั่งกลางแดดอ่ะ อยู่ดี ๆ ก็มีเพื่อนคนนึงร้องไห้จะกลับบ้านอ่ะ อะไรวะเนี่ย ??? แม่งโหดขนาดนี้เลยเหรอ ??? คิดไปคิดมากูลาออกดีเปล่าวะเนี่ย ??? ไม่เอาเว้ย เสียดายเงินตั้งเกือบสี่หมื่น เย็ดเป็ดเรียนก็เรียนวะ !!! 7 วันผ่านไปด้วยดี กูฮาอย่างเดียว
เปิดเทอมเป็นนักเรียนช่างฝีมือทหารชั่นปีที่ 1
>>> ใครแม่งเป็นคนออกกฎรุ่นพี่ถูกเสมอวะเนี่ย ??? กูอยากรู้จริง ๆ
แม่งพอพักกลางวันก็เรียกรวม ๆ ๆ แม่งเอ๊ย !!! ยังแดกไม่อิ่มเลย เรียกกูไปซ่อม
โดด่า โดนซ่อมกันไป 1 ปีเต็ม ๆ กูก็ฮามาตลอด
นักเรียนช่างฝีมือทหารหญิงปีที่ 2
>>> กูเป็นพี่แล้วแต่ก็ไม่ได้เป็นพี่ใหญ่สุดอ่ะนะ เอาหน่า...ยังไง ๆ ก็ได้สั่งอยู่ดีอ่ะนะ
เรียน ๆ เล่น ๆ เกรดออกมาเลวมาก
นักเรียนช่างฝีมือทหารหญิงปีที่ 3
>>> ปีนี้ได้เป็นพี่ใหญ่สุดแล้วอ่ะนะ ได้สั่งกันให้พรึบ เทอมนี้ต้องตั้งใจเรียนเว้ยเฮ้ย !!!
ไม่งั้นไม่มีที่ไหนเค้ารับชั้นเข้าเรียนแน่ ๆ เลย
กร๊าก ๆ
ก้าวแรกที่เข้ามาเป็นนิสิต นักศึกษา ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา (ลูกพระนาง)
>>> ตื่นเต้นที่สุดเลยอ่ะ ได้ใส่ชุดนี้แล้ว โอ๊ย...หุ่นกูเช้งกระเด๊ะเลยอ่ะ เพราะว่าผ่านการฝึกมาเป็นอย่างดี
เรียนไปเรียนมา ไหงกลายเป๋นโอ่งอย่างนี้วะเนี่ย ???
ต้องยกความอ้วนทั้งหมดให้กลับแม่ค้าหน้ามหาลัยแล้วอ่ะ เพราะว่าอร่อยเหลือเกิน
อิ อิ
เพื่อน ๆ แม่งก็เรียกกูว่า "อีตัวฮา" หว่ะ
กูก็งง ๆ มาถึงทุกวันนี้อ่ะนะ
ขนาดแฟนเพื่อนยังบอก
ดีเหมือนกัน ขวัญใจเด็ก PR ฮ่า ๆ
เพราะว่าใครมีงานอะไรก็มาให้กูช่วยหมด
กูก็ยินดีเสมอค่ะ
กร๊าก ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น